شب هایی که دلم می گیرد

نمازم را با چشم بسته می خوانم

تا اشک هایم

دل نمازم را نشکنند...

مثل امشب

که برکه دلم در تب و تاب است

موج دارد و نا آرام است

آنقدر که حتی فکر دریا هم

نمی تواند رامش کند...

ناچار حقیقت را دور می زنم

آنقدر رویا برایش می آورم

تا به خیال خوش خوابش ببرد...